rozmiar czcionki A A A
czytano 3457 razy

Niepowtarzalność

PROBLEM „NIEPOWTARZALNOŚCI” ŚLADÓW OSMOLOGICZNYCH

W dostępnej literaturze znaleźć można zarówno twierdzenia, jak i dowody na to, że zapach człowieka „...warunkowany jest genetycznie, jest cechą indywidualną, nie zależy od diety, ubrania, otoczenia domowego, itp....”[1], a więc i substancje determinujące zapach człowieka, znajdujące się np.: we krwi, gruczołach potowych i łojowych, złuszczającym się naskórku, włosach, wydzielinach jamy nosowo-gardłowej, zewnętrznych narządów płciowych itp. warunkowane są genetycznie.  Do dziś wykazano np., że skład lotnych kwasów tłuszczowych determinowany jest przez grupę genów związanych z systemem immunologicznym człowieka (MHC/HLA - czyli główny kompleks zgodności tkankowej/ludzki antygen leukocytalny), ulokowanych na siódmym chromosomie. Z tego faktu i trudności w doborze dawcy organu o kompatybilnym kompleksie zgodności tkankowej, wnioskuje się, że zapach ludzki jest niepowtarzalny i szansa na jego powtórzenie jest porównywalna z prawdopodobieństwem powtórzenia się profili DNA[2]. Tezy te znajdują swoje potwierdzenie również w praktyce badań osmologicznych. Dotychczas znane są  w literaturze co najmniej dwa niezależne doniesienia (w tym jedno krajowe) dotyczące badań zapachów ludzkich bliźniąt monozygotycznych (jednojajowych) - czyli organizmów najbardziej zbliżonych do siebie pod kątem genetycznym[3]. Konstrukcja obu doświadczeń była w istocie rzeczy do siebie zbliżona: w ciągu selekcyjnym (okręgu i szeregu) umieszczono zapachowy materiał pobrany od jednego osobnika  z pary bliźniąt (w doświadczeniu rosyjskim materiał ten pobierano z krwi, w polskim z dłoni). Psy wykorzystane w doświadczeniu otrzymywały do nawęszenia zapach tylko jednego  z bliźniąt. Identyfikowały one zapach tylko tego z pary, którego zapach otrzymywały do nawęszenia. Nie obserwowano natomiast reakcji (sygnałów) przy drugim bliźniaku. Na podstawie wspomnianych wyżej doświadczeń (przeprowadzonych niezależnie i w zasadzie różnymi metodami) wyprowadzić można wniosek, że jeżeli nawet bliźnięta monozygotyczne posiadają różny zapach (mimo, iż pod względem genetycznym są do siebie bardzo zbliżone), to każdy organizm ludzki (poprzez swój stopień zróżnicowania genetycznego) wydziela swoisty i charakterystyczny dla siebie zapach, stanowiąc dla niego „indywidualną wizytówkę”.



[1] Wright R.H.: Nauka o zapachu, PWN, Warszawa 1972.

[2] Schoon G.A.A.: The performance of dogs in identifying humans by scent, University of Leiden 1997,    s. 43, także: Wójcikiewicz J.: Dowód naukowy w procesie sądowym, „Biblioteka Prawa Dowodowego” Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych, Kraków 2000, s. 39.

[3] Miłkowski M., Łuczak R., Godlewski J., Bednarek T. : Sprawozdanie z wyjazdu szkoleniowego delegacji CLK KGP do Centrum Ekspertyz Kryminalistycznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Rosji, „Biuletyn Informacyjny” nr 109, s. 23., także: Gawkowski M.: Identyfikacja osoby na podstawie śladu zapachowego, Wydawnictwo CSP, Legionowo 2000, s. 30.

 

Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji OSMOLOGIA.WORTALE.NET.


Dodaj swój komentarz
Wszelkie prawa zastrzeżone © Wortale.net | mapa witryny | login