rozmiar czcionki A A A
czytano 3835 razy

Modyfikacja systemu testów

Z potocznych obserwacji wynika, że psy znacznie lepiej identyfikują zapach osób im „znanych” w porównaniu do osób „nieznanych”. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych w ramach grantu naukowego[1] stwierdzono, że zmiana zapachu do rozpoznania w ciągu tego samego dnia (zapach kontrolny i „właściwy”) może dezorientować niektóre psy i być przyczyną błędnych wskazań. Porównano wskazania psów przy badaniu jednego zapachu w ciągu dnia, bądź dwóch zapachów (kontrolny i „właściwy”). Przy rozpoznawaniu drugiego zapachu malał procent wskazań prawidłowych (z 49,8 do 41,7 %), zaś wzrastał procent wskazań fałszywych (z 34 do 39 % i wahań.

W celach eksperymentalnych wprowadzono modyfikację metodyki prób polegającą na zaznajomieniu psa z zapachem od osoby, którą będzie identyfikował, poprzez trzykrotne zastosowanie zapachu tej osoby jako zapachu kontrolnego, przy bezzapachowych próbkach uzupełniających, a następnie stopniowe (po jednym) wprowadzanie do szeregu zapachów uzupełniających od innych osób. Przy kolejnym testowaniu zapachu tej osoby, według normalnej procedury uzyskano zwiększenie wskazań poprawnych (z 49,8 do 60,9%) i zmniejszenie wskazań fałszywych (z 34 do 22,2%).

Z punktu widzenia identyfikacji osmologicznej osób nie chodzi jednak o nauczenie psa wskazywania zapachu wybranej osoby, zwłaszcza jeśli jest to zapach porównawczy („pełny” tzn. pobrany przez kilkanaście minut specjalnie dla prób), ale chodzi o prawidłowe porównywanie przez psy zapachu pobranego z miejsca zdarzenia, który może mieć różną intensywność, może stanowić mieszaninę zapachu kilku osób lub może zawierać znaczny komponent tła zapachowego (miejsca, przedmiotu z którego pobrano próbkę) – z zapachem porównawczym („pełnym”) ustawionym w szeregu. Dla sprawdzenia jak psy identyfikują zapach „dowodowy” od osoby, której zapach poznały w próbach kontrolnych, posłużono się innymi tamponami z zapachem pobranym od tejże osoby wstawiając te tampony do szeregu zapachowego. Okazało się, że psy gorzej identyfikowały inny pochłaniacz z zapachem tej samej osoby (37,6% wskazań poprawnych, 30,8% wskazań fałszywie pozytywnych).


Na podstawie znacznego procentu wskazywania niepewnego (z wahaniami psa) podczas wskazywania zmienionego pochłaniacza z zapachem „znajomym” można sądzić, że psy miały problemy z generalizacją zapachu[2] od tej samej osoby pobranego na różne tampony lub traktowały zapach słoika i tamponu jako odrębną całość. Być może psy potrafią „zaznaczać” sobie właściwy słoik do wskazywania w następnym przejściu. Może do tego dochodzić np. w przypadku wskazywania przez drapanie łapą, które pomimo, że w szkoleniu psów nie powinno się dopuszczać do powstania takiego nawyku, ma w praktyce niekiedy miejsce i jest dość trudne do wyeliminowania. Pomimo tego problemu, wspomniana modyfikacja przyniosła zmniejszenie wskazań fałszywie pozytywnych z 39 do 30,8% .



[1] Jezierski T., Bednarek T., Górecka A., Gebler E., Stawicka A.: Etologiczna analiza błędów popełnianych podczas identyfikacji osób na podstawie próbek zapachowych przez policyjne psy specjalne - Sprawozdanie końcowe z realizacji grantu TOO A 02618, Komitet Badań Naukowych Biuro Spraw Obronnych, Jastrzębiec styczeń 2003.

[2] Generalizacja zapachu – umiejętność wyróżniania (wyodrębniania) przez psy zapachu ludzkiego bez względu na typ, czy rodzaj podłoża, na który zapach ten został naniesiony.

Zakaz kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji OSMOLOGIA.WORTALE.NET.


Dodaj swój komentarz
Wszelkie prawa zastrzeżone © Wortale.net | mapa witryny | login